Terapia wyciągiem z jemioły jest jedną z najczęściej stosowanych terapii wspomagających w leczeniu nowotworów w Niemczech a także Szwajcarii.
Jemioła pospolita (Viscum album) jest półpasożytem porastającym głównie topole, wierzby i drzewa sadownicze. Rudolf Steiner- austriacki filozof i mistyk jako pierwszy zastosował wyciąg z jemioły w leczeniu nowotworów. W przeszłości Druidzi darzyli ją niebywałą czcią uznając za panaceum na wszelkie dolegliwości. W średniowieczu jemioła była stosowana w leczeniu między innymi nadciśnienia, astmy, depresji czy zaburzenia snu. Wraz z początkiem XX wieku zainteresowanie właściwościami leczniczymi jemioły wzrosło.
Zostało przeprowadzonych wiele znaczących badań:
- w 1936 r. Havas opublikował pracę o wpływie ekstraktu z jemioły na rozwój guzów nowotworowych
- w 1961 r. Muller opisał polisacharyd z jemioły posiadający silne właściwości przeciwnowotworowe
- w latach 1975-1985 Franz i Luther opisali właściwości hamujące rozwój nowotworu oraz stymulujące układ – odpornościowy lektyn zawartych w jemiole
- w 1980 r. Khwaja wykorzystując substancje zawarte w jemiole zbliżone do alkaloidów osiągał przedłużenie życia u myszy z nowotworem
Rudolf Steiner zaproponował wykorzystanie iniekcji z ekstraktu z jemioły, a w 1917 r. jego zalecenia wcieliła duńska lekarka Ita Wegman-założycielka kliniki w Arlsheim.
Najważniejszymi substancjami zawartymi w jemiole są lektyny i wiskotoksyna. Lektyny mają zdolność aglutynacji wirusów i bakterii, erytrocytów. Ponadto wykazuje działanie cytotoksyczne i immunostymulujące, czego efektem jest aktywacja makrofagów oraz nasilona fagocytoza. Wiskotoksyna powoduje martwicę tkanek w miejscu jej podania stąd znajduje zastosowanie w niszczeniu guzów skórnych i podskórnych. Miejscowa reakcja po podaniu wyciągu z jemioły oraz często podwyższona temperatura ciała pacjenta świadczą o odpowiedniej reakcji organizmu i stymulacji układu odpornościowego. Zmiany znajdują swoje odzwierciedlenie w badaniach- liczba neutrofili wzrasta znacząco po podaniu jemioły. Natomiast liczba limfocytów spada do wartości w granicach normy by wzrosnąć po 24 godzinach.
Celem terapii jest normalizacja i zharmonizowanie procesów życiowych zachodzących w organizmie pacjenta. Osoby stosujące Helixor (wyciąg z jemioły) potwierdzają również poprawę apetytu, snu, ciśnienia krwi oraz krążenia.
Istnieje wiele badań potwierdzających korzystny wpływ ekstraktu z jemioły w leczeniu nowotworów. Zastosowanie Helixoru znacząco wpłynęło na przedłużenie życia pacjentów z nowotworem, a także na regulację hormonalną.
W badaniu udział wzięli pacjenci z nowotworem złośliwym jelita grubego, żołądka, sutka i oskrzeli.
Korzyści stosowania wyciągu z jemioły:
- ogólna poprawa samopoczucia oraz zmniejszenie bólu
- lepszy apetyt, a w konsekwencji wzrost masy ciała
- korzystne zmiany w układzie immunologicznym
- normalizacja snu
- zwiększona produktywność
- większe zadowolenie z życia
- rozszerzenie naczyń krwionośnych/obniżenie ciśnienia krwi