Nowotwór piersi jest najczęstszym typem raka wśród kobiet w Polsce. Statystycznie co ósma kobieta zachoruje w trakcie swojego życia na nowotwór piersi.
Większość raków sutka występuje przypadkowo i sporadycznie, ale mogą także mieć przyczynę genetyczną. Czynnikami ryzyka raka piersi są: sytuacja hormonalna, wiek, gęstość tkanki piersi, a także styl życia.
Chociaż we wczesnych stadiach choroby często nie występują żadne objawy, zaawansowany rak piersi może dawać takie objawy, jak ból kości, ciężki oddech lub utrata masy ciała. Kobiety powinny zwracać uwagę na pewne oznaki np. bóle w klatce piersiowej, zmiany w sutkach lub obrzęk w pachach. Objawy takie wymagają konsultacji przez specjalistę lekarza.
Podstawowym celem w leczeniu raka piersi to oprócz leczenia, zachowanie piersi. Dostępne są różne metody terapii. Początkowo wykonuje się chirurgiczne usunięcie kanału głównego. Ta procedura często obejmuje także pobliskie węzły chłonne. Po zabiegu można zastosować napromieniowanie i później chemioterapię. Ta ostatnia ma na celu zmniejszenie możliwych pozostałości guza. Chemioterapia może być także stosowana w celu zmniejszenia guza przed operacją (leczenie neoadjuwantowe).
W terapii adiuwantowej i neoadiuwantowej testy na chemiowrażliwość mogą pomóc w doborze najbardziej efektywnego leku, monitorowaniu leczenia i w razie konieczności, pomóc w optymalizowaniu leczenia.
Określenie statusu receptora hormonalnego PR i ER oraz statusu HER2 / neu może być korzystne dla kolejnych terapii hormonalnych i terapii podtrzymującej.
Komórki raka piersi mają pewne cechy, które mogą być specyficzne dla tych komórek nowotworowych, jak również mogą być przydatne w czasie terapii. Dlatego też może być konieczne określenie receptora estrogenu (ER), receptora progesteronu (PR) lub amplifikacji HER2 / neu.
Receptory ER i PR
ER i PR należą do receptorów hormonów steroidowych, które są odpowiedzialne za wpływ hormonów płci żeńskiej estrogenów i progesteronu.
W przypadku raka sutka z dodatnim receptorem hormonalnym, receptory ER i PR dodatnie mogą się również znajdować na krążących komórkach nowotworowych. Wyniki w tkance guza i w krążących komórkach nowotworowych mogą się różnić.
Około 70-80% wszystkich chorych na raka piersi ma nowotwór pozytywny wobec receptorów hormonalnych. Nowotwory te można leczyć lekami antyhormonalnymi.
Leki te działają poprzez hamowanie tworzenia hormonów (inhibitory aromatazy), wpływają na receptor (selektywne modulatory receptora estrogenu (SERM)) lub całkowicie blokują receptor.
Odpowiednio dobrany test na chemiowrażliwość może pomóc w podjęciu decyzji o kontynuowaniu lub wznowieniu terapii antyhormonalnej.
Receptory Her2
HER2 to skrót oznaczający receptor ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu . Znajduje się na powierzchni wielu typów komórek i określa ich reakcję na określone czynniki wzrostu.
U około 20-25% raków piersi w DNA komórek nowotworowych znajduje się nadekspresja genu HER2 / neu (nieprawidłowo duża liczba receptorów Her2 nawet 100 krotnie więcej niż na komórkach zdrowych.) Może to powodować, że komórki dzielą się i mnożą znacznie szybciej. Obecność receptorów HER2 / neu można określić przez wykrycie amplifikacji genu HER2 / neu na krążących komórkach nowotworowych.
Wykrycie nadekspresji receptora Her2 w komórkach nowotworowych w tkance guza lub krążących komórkach nowotworowych świadczy o tym, że pacjent będzie reagował na leczenie pewnymi przeciwciałami (na przykład trastuzumab). W tym podejściu terapeutycznym, receptor HER2 / neu zostaje zablokowany i nie daje dodatkowych sygnałów do wzrostu i podziału komórek nowotworowych