Najważniejszą właściwością selenu jest wzmacnianie układu immunologicznego. Gdy organizm ma odpowiedni poziom selenu, zapewnia odpowiednią produkcję przeciwciał, limfocytów i makrofagów, czyli komórek odpornościowych, które bronią nasz organizm przed patogenami (szkodliwymi wirusami, grzybami i bakteriami).
Wykazuje działanie przeciwzapalne i antywirusowe, dlatego wspomaga leczenie takich przewlekłych schorzeń, jak reumatoidalne zapalenie stawów czy toczeń.
Selen działa także wzmacniająco na naczynia wieńcowe i mięsień sercowy, przeciwdziała miażdżycy i chroni cały układ krwionośny przed zmianami chorobowymi.
Jest niezbędny do właściwego metabolizmu hormonu tarczycy. Podobnie jak jod, selen jest bardzo istotnym pierwiastkiem w żywieniu osób ciepiących na niedoczynność tarczycy. Deficyt selenu prowadzi do obniżenia aktywności tarczycy, uszkodzenia jej tkanki oraz zmniejszenia wpływu T3 na metabolizm organizmu. Selenoproteiny uczestniczą także w ochronie tarczycy przed nadmiarem wodorotlenku wodoru i reaktywnymi formami tlenu. Długotrwały niedobór tego mikroelementu powoduje niedostateczną przyswajalność jodu, co nasila niedoczynność tarczycy.
Pomaga usuwać z organizmu pierwiastki toksyczne i zmniejsza toksyczność metali ciężkich takich jak: ołów, kadm, arsen, rtęć. Tworzy z nimi nieaktywne, nietoksyczne kompleksy i przyspiesza ich wydalanie. Selen w przypadku metali ciężkich hamuje przyswajanie kadmu (np. z dymu tytoniowego i zanieczyszczonego powietrza) i zwiększa jego wydalanie. Szczególne znaczenie dla zdrowia ludzkiego ma zdolność selenu do neutralizacji i detoksykacji tzw. nadtlenków lipidowych. Nadtlenki lipidowe uszkadzają lipidy, błony komórkowe, białka i DNA oraz zwiększają ryzyko uszkodzenia wątroby, chorób układu krążenia, uszkodzeń i mutacji komórek.
Selen zaliczany jest do pierwiastków antykancerogennych, zapobiega bowiem procesom proliferacji i wzrostowi nowotworów. Przypisuje się mu obniżanie ryzyka wystąpienia niektórych form nowotworowych.
Jak pisze Earl Mindell w książce „Biblia Młodości”, badania przeprowadzone na dużej populacji wykazały, że liczba zgonów spowodowanych chorobą nowotworową ma związek z zwartością selenu w codziennej diecie: osoby spożywające produkty o małej zawartości tego minerału znacznie częściej , niż inne zapadały na choroby nowotworowe. Naukowcy stwierdzili też, iż osoby zdrowe mają znacznie wyższy poziom tego pierwiastka w porównaniu z osobami chorymi na raka. Wiele badań wskazuje na to, że selen osłabia działanie substancji rakotwórczych, które przyczyniają się do zmian nowotworowych.
Niedobór selenu w diecie może zaburzać funkcje obronne organizmu i objawiać się zwiększoną podatnością na infekcje, cięższym ich przebiegiem oraz wydłużeniem okresu zdrowienia. Zbyt mała ilość selenu jest odpowiedzialna za nasilenie procesów zwyrodnieniowych, reumatycznych, zapalnych, zwiększone ryzyko miażdżycy i chorób nowotworowych.
Niedobór selenu sprzyja powstawaniu: depresji, miopatii, dystrofia i zwapnienia mięśni, zaburzeniom skurczu mięśnia sercowego, zwyrodnieniom naczyń krwionośnych, choroby Keshana, impotencji oraz ogólnemu spadkowi witalności. Obniżony poziom selenu stwierdzono w przebiegu chorób nowotworowych, łuszczycy, choroby wieńcowej, zawału serca, reumatoidalnego zapalenia stawów oraz prostata.
Poprzez nowe uprawy gleb, selen jest łatwiej spłukiwany z gleby do mórz, ale i usuwany z produktów żywnościowych w trakcie obróbki przemysłowej. Stąd też wegetarianie są szczególnie narażeni na braki selenu w roślinnej żywności. Im bardziej pokarm przetworzony tym bardziej pozbawiony selenu.
Sporo selenu tracą produkty podczas obróbki np. w puszkach i konserwach jest go o połowę mniej niż w świeżych produktach. Największym zaś wrogiem selenu są węglowodany. Słodkie wypieki, słodzone produkty zbożowe, mogą z łatwością zniszczyć selen nawet w całości. Unikając, więc cukru – zachowujemy antyrakowy selen w organizmie.
Bogatym źródłem tego pierwiastka jest: cebula, czosnek, ziarno sezamowe, kiełki pszenicy, otręby pszenne, ziarna kukurydzy, pomidory, czerwone winogrona, żółtka jajek (gdzie towarzyszy mu witamina E), grzyby, sól morska i sól kopalna – kamienna, ziarna z pełnego przemiału oraz pieczywo razowe, produkty mórz i oceanów, algi (glony / wodorosty), ryby, w tym tuńczyk, śledzie oraz owoce morza: kraby, homary.
Więcej informacji o selenoterapii, która jest prowadzona w Naszym Centrum znajdziecie Państwo dzwoniąc pod numer
tel. 511-098-800.