Chelatacja jest to zabieg polegający na usunięciu z organizmu pierwiastków ciężkich metali jak ołów, kadm czy rtęć, które są bardzo toksyczne i wywołują szereg groźnych chorób, ale też zabieg polegający na usuwaniu blaszek miażdżycowych i złogów cholesterolowych odkładających się w naczyniach krwionośnych.
Co to są metale ciężkie?
Ołów do środowiska wydalany z różnymi odpadami przemysłowymi. Zatrucie ołowiem może nastąpić przez jego wchłanianie przez skórę, przyjmowanie drogą pokarmową z pożywieniem a nawet na skutek oddychania zanieczyszczonym powietrzem. Zatrucie ołowiem powoduje chorobę zwaną OŁOWICĄ.
Rtęć jest jednym z najbardziej trujących pierwiastków. Często przedostaje się do rzek i cieków wodnych. Jeśli trafi do morza pochłaniana jest przez plankton, którym żywią się ryby powodując ich zatrucie. Człowiek spożywając ryby również wykazuje zatrucie rtęcią. Posiadanie jeszcze przez wielu ludzi plomb amalgamatowych również przyczynia się do zatrucia rtęcią.
Kadm znajduje się w dymie papierosowym. Pierwiastek ten nie ma charakterystycznego zapachu, ani drażniącego działania, a więc może być bardzo łatwo wchłaniany przez nasz układ oddechowy. Z powietrzem wdychanym trafia do naszego organizmu większość kadmu, pozostała część dociera drogą pokarmową. Paląc 20 sztuk papierosów dziennie podwajamy ilość wchłanianego kadmu aż dwukrotnie.
Metale ciężkie ulegają kumulacji w organizmie mając kancerogenne działanie zwłaszcza wtedy, gdy poziom metalu przekroczy dawkę progową. Najczęściej odkładają się w organach odpowiadających za detoksykacją organizmu jak nerki czy wątroba. Poza tym często stwierdza się nagromadzenie metali ciężkich w kościach, mózgu i mięśniach. Mogą one wywołać natychmiastowe, ostre zatrucia lub stany przewlekłe chorobowe. Bardzo często zatrucie metalami ciężkimi manifestuje się przewlekłym zmęczeniem, zaburzeniem koncentracji i spowolnieniem psychoruchowym.
Co to są związki chelatujące?
Chelaty są związkami, które wiążą i usuwają metale ciężkie z organizmu poddawanego odtruwaniu.
W medycynie istnieje wiele związków chylatowych o bardzo różnych właściwościach i wybiórczym powinowactwie do metali ciężkich. Najbardziej znane to:
EDTA – (kwas wersenowy). Jest to organiczny związek chemiczny i syntetyczny aminokwas. EDTA tworzy kompleksy chelatowe za pomocą 4 atomów tlenu i 2 atomów azotu z jonami metali dwu i więcej wartościowymi, tworząc trwałe związki kompleksowe dobrze rozpuszczalne w wodzie. Związek ten nie wchodzi w ciąg przemian biochemicznych w organizmie i jest całkowicie wydalany z moczem. EDTA jest powszechnie znany i stosowany w medycynie m. in. w zatruciach metalami ciężkim, leczeniu zaburzeń rytmu komorowego, hiperkalcemii. Chelatację EDTA stosuje się terapii miażdżycy i przewlekłych chorobach układu krążenia.
DMSA – (kwas mezo-2,3-dimerkaptobursztynowy) stosowany w leczeniu zatruć rtęcią i ołowiem gdzie usuwa rtęć z całego ciała, z wyjątkiem mózgu, ponieważ nie przekracza bariery krew – mózg.
ALA – (kwas alfa-liponowy) – jest silną substancją antyoksydacyjną, która zmiata wolne rodniki i chelatuje rtęć oraz arszenik. Jest endogennym koenzymem biorącym udział w procesach regeneracji. W skojarzeniu z witaminami z grupy B wpływa pozytywnie na metabolizm komórek nerwowych. Stosuje się go bardzo często w leczeniu powikłań związanych z cukrzycą, u alkoholików oraz w różnych zaburzeniach pracy wątroby. Kwas alfa-liponowy zwiększa skuteczność witaminy C i witaminy E w organizmie zwiększając ich właściwości antyoksydacyjne. Jego stosowanie jest korzystne przy polineuropatii cukrzycowej, w polineuropatii po chemioterapii, w zaburzeniach otępiennych, w cukrzycy, w nadciśnieniu tętniczym oraz w miażdżycy.
WITAMINA C – (Kwas askorbinowy) jest również mocnym związkiem chelatującym i silnym antyoksydantem. Niezbędna jest do syntezy kolagenu, odpowiada za przemiany białek oraz węglowodanów. Brak w organizmie witaminy C, uniemożliwia prawidłowe tworzenie się tkanki łącznej. Bierze ona też udział w syntezie hemoglobiny, w powstawaniu erytrocytów oraz w przyswajaniu żelaza. Duże dawki kwasu acetylosalicylowego zmniejszają stężenie kwasu askorbinowego w osoczu i płytkach krwi. Witamina C potęguje działanie kumarynowych leków przeciwkrzepliwych zmniejszając ilość incydentów zatorowo-zakrzepowych.
Chelatacyjna polega na zastosowaniu wlewów dożylnych z syntetycznym aminokwasem EDTA. W ramach kuracji antymiażdżycowej podaje się od 20 do 30 wlewów dwa lub trzy razy w tygodniu maksymalnie przez trzy miesiące. O częstotliwości zabiegów i czasie trwania terapii decyduje lekarz, który w również na podstawie kontrolnych badań obserwuje postęp terapii.
Zaleca się, aby nawet bezobjawowi pacjenci stosowali zabiegi chelatacji w ramach profilaktyki przeciwmiażdżycowej raz na dziesięć lat, ponieważ uwapnione złogi miażdżycowe, w miarę czasu narastają, utrudniając swobodny przepływ krwi, a tym samym doprowadzanie odpowiedniej ilości tlenu i substancji odżywczych do tkanek i komórek. Liczne badania wykazały wyraźny pozytywny efekt terapii chelatowej na stan oraz drożność naczyń krwionośnych oraz na przepływ krwi, zarówno przez małe, jak i przez duże naczynia krwionośne. Odtykanie naczyń rozpoczyna się od tych najmniejszych co ma istotne znaczenie w chorobie wieńcowej i zawałach mózgu. Miażdżyca naczyń mózgowych prowadzić może do ostrego niedotlenienia mózgu i w konsekwencji do udaru mózgu, a przewlekłe niedotlenienie – do zmian otępiennych. Miażdżyca drobnych naczyń gruczołów, doprowadzająca do ich gorszego Słabe Słabe ukrwienie bardzo często osłabia czynności płciowe. Chelatacja poprzez poprawę ukrwienia gruczołów czynność tę zdecydowanie poprawia.
Chorzy już w trakcie chelatacji zgłaszają często jej wczesne, pozytywne skutki jak:
→ ustępowanie szumu w uszach,
→ poprawę słuchu,
→ poprawę wzroku,
→ polepszenie pamięci,
→ zmniejszenie się bólu,
→ poprawę wydolności płciowej,
→ wyraźną poprawę stanu skóry i włosów
Wszystkie te objawy są jednoznacznymi oznakami pomyślnie przebiegającej rewitalizacji organizmu.
Aby nastąpił pełny efekt terapii czasami trzeba poczekać nawet kilka miesięcy od zakończenia serii zabiegów. Wynika to z faktu, że musi upłynąć pewien czas potrzebny do całkowitej rewitalizacji i regeneracji zniszczonych tkanek.
Wskazania do chelatacji
→ zatrucia metalami ciężkimi
→ miażdżyca
→ zmiany zwyrodnieniowe
→ jako uzupełnienie leczenia chirurgicznego (po zabiegu chirurgicznym na naczyniu, jak również w czasie przygotowania do zabiegu) co przyczynia się do tego, że tkanki są lepiej odżywione i lepiej goją się rany
→ choroby serca spowodowane zmianami miażdżycowymi w naczyniach wieńcowych: jak dusznica bolesna (bóle spowodowane deficytem tlenu w mięśniu sercowym, stan po przebyty zawale serca, stan po stentowaniu, by-passy
→ zaburzenia krążenia kończyn dolnych (chromanie przestankowe
→ choroba Bürgera
→ choroba Raynauda
→ zaburzenia krążenia mózgowego spowodowane zwężeniem światła tętnic szyjnych i kręgowych.
→ stan po przebytym udarze w celu zmniejszenia następstw oraz zmniejszenia do minimum ryzyka ponownego jego wystąpienia
→ cukrzyca typu II
→ choroba Alzheimera
→ znaczącą poprawę, a nawet całkowite ustąpienie objawów obserwuje się w chorobach oczu spowodowanych zwapnieniem siatkówki, zaburzeniach słuchu, potencji, migrenie, zaburzeniach równowagi oraz w wielu innych chorobach spowodowanych zaburzeniami gospodarki wapnia w organizmie
Statystyki wskazują także na skuteczność terapii przy zapobieganiu chorobom nowotworowym u osób z genetycznym obciążeniem rodzinnym. Dr Garry Gordon prowadzący od 40 lat badania nad chelatacją twierdzi że:
„Chelatacja to najbezpieczniejszy i najbardziej skuteczny sposób, aby oczyścić nasz organizm z toksyn, metali ciężkich i usunąć osady wapnia, które przez lata odkładają się w tętnicach tworząc złogi.”